‘Een indrukwekkend boek. De pijnlijk kale, rauwe taal van het begin vult zich langzaam met eloquentie, poëzie, levenslust. Huff is onverschrokken tegenover iets afschrikwekkends gaan staan, met zijn hart én ogen open.’
Nina Polak
‘Een beklemmende roman over kinderen van kijvende ouders. Of hoe de klotezooi van thuis jonge levens ontwricht. Huff verkent genadeloos hoe een zoon worstelt met zijn woede, leegte en verdriet. Prachtig verwoord – met de blik van een chirurg en een landschapsschilder. Een roman die je lang bijblijft, vooral de innerlijke strijd het anders te doen. Een must voor eenieder die voornemens is zich voort te planten.’
Adriaan van Dis
‘Een meedogenloos, barmhartig en altijd tintelend portret van een gezin verliefd op zelfvernietiging. Een geweldige roman van een onbevreesd eerlijke schrijver.’
Joseph O’Neill
‘Indringend en bij vlagen ondraaglijk intiem. Ik wilde soms wegkijken bij het geweld en de onmacht van deze familie.’
Karin Amatmoekrim
‘Prachtig en doorleefd laat Huff zien hoe een jeugd tot ver in de volwassenheid kan doorwerken. Een boek voor iedereen die ooit kind is geweest – of nooit de kans heeft gekregen er een te zijn.’
Tim Fransen
‘Dit is geen autobiografische uitbarsting die zich opkropte en er nu uit gekieperd wordt. Huff schrijft gevoelig en behoedzaam, met een geweldig resultaat.’
Thomas de Veen, NRC Handelsblad
‘Wat je van bloed weet is een mooie, pijnlijke en eerlijke roman over leven mét en overleven zonder geweld. Huff vertelt zijn verhaal in de tweede persoon, alsof het niet hém, maar een buitenstaander betreft. Die aanpak werkt. Gedoseerd, voorzichtig, van “zonder omhaal van woorden” tot ronduit poëtisch.’
Lies Schut, De Telegraaf
‘Wat je van bloed weet is een knappe en ontroerende roman. Huff zet de complexe ouder-kindrelatie én de liefde tussen de kinderen onderling treffend neer en maakt goed invoelbaar hoe levensbepalend hun afkomst is.’
Bart Van Der Straeten, Humo
‘De beste passages zijn die waarin de hoofdpersoon gedwongen is tot innerlijk conflict, zelfonderzoek na botsingen met zijn omgeving. Dan blijkt hij een veelkantig personage en blijkt dat het wel degelijk mogelijk is om trouw te zijn aan zowel de waarachtigheid als aan het ambacht van een krachtige vertelling.’
Christiaan Weijts, De Groene Amsterdammer
‘Op elke pagina van het boek voel je de barre noodzakelijkheid.’
Dirk Leyman, De Morgen
‘De taal van Huff, meedogenloos, maar nergens larmoyant, maakt dat je ondanks de bijna ondraaglijk intieme feiten, toch wilt doorlezen.’
Sonja de Jong, Noord-Hollands Dagblad
‘Messcherpe manier van vertellen. Vanaf de eerste zin – ‘Je wordt wakker in je broertjes bed’ – heeft Huff je te pakken.’
Maarten Steenmeijer, de Volkskrant
‘Een mooi maar huiveringwekkend boek. Blinkend als de tand van een wolf.’
Koen Eykhout, De Limburger
‘Een indrukwekkend boek.’
Jeroen Vullings, Nieuwsweekend
‘Ongelofelijk prachtig geschreven, je leeft mee met de verteller. Ik was ontzettend ontroerd om te lezen hoe de patronen uit de jeugd van de verteller voortborduren in zijn bestaan.’
Paul de Leeuw, De Leeuw Lult Verder
‘Aan de krop in de keel die je overhoudt aan de scènes vol onderhuidse spanning voegt Huff nog een flinke stomp in de maag toe met enkele hartverscheurende cursieve stukjes over hoe onbezorgd zijn jeugd had kunnen zijn. Wat je van bloed weet is geschreven door een fijngevoelige schrijver die toont dat literair zelfonderzoek veel meer kan zijn dan een ommetje rond de eigen navel.’
Sam de Wilde, De Standaard
‘Huff overtuigt in dit boek. Dat zegt veel over zijn stilistische kwaliteiten.’
Arie Kok, Friesch Dagblad
‘Moedig en indringend geschreven, Philip Huff weet het fantastisch in woorden te vangen.’
Tineke Goedhart, Nederlands Dagblad
